E: El Diablo!

Kogut płynnie przeszedł przez literę A i B. C i D równie dynamicznie omówił. Jednakże to felerne E, sprawiło, że zaniemówił. Milczał długo. Zakrztusił się ewidentnie natłokiem obowiązków. Wraca jednak dumnie by kontynuować swój alfabet. Wraca, z piekielnie dobrą rekomendacją.

El Diablo! Nazwa naszego dzisiejszego bohatera jest spektakularna. Formuła z kolei niezwykle prosta choć cieszy, szczególnie latem. Cenimy w nim orzeźwiający charakter oraz kojące, stymulujące właściwości. Jego korzenie nie są w pełni jasne aczkolwiek zakładamy, że powstał w latach 40? XX wieku, u wybrzeży słonecznej Kalifornii.

Tequilla stanowi bazę. Destylat z agawy wspiera piwo imbirowe. Odrobinę kwasowości wprowadza sok z limonki, a za aspekt owocowy, odpowiadają nuty czarnej porzeczki.

Koktajl poprzez użycie piwa imbirowego przywodzi na myśl kilka innych klasyków, takich jak Moscow Mule, Dark & Stormy, czy Horse?s Neck. Grupa tych koktajli dedykowana jest smakoszom imbiru, gdyż dobrej klasy ?piwo?, posiada pikantny temperament.

El Diablo

50 ml Tequilla Blanco
20 ml soku z limonki
10 ml Likieru z czarnej porzeczki
Piwo Imbirowe

Jedną z metod jest wstrząśnięcie trzech pierwszych składników i przelania ich do wysokiego szkła, w pełni uzupełnionego lodem. Finalnie dopełniamy El Diablo piwem imbirowym. Koktajlu nie musimy wstrząsać. Smaki będą wówczas bardziej wyraźne i będziemy mieli do czynienia z większym poczuciem alkoholowym. Wtedy do wysokiego szkła wypełnionego lodem wlewamy trzy pierwsze składniki i następnie dopełniamy całość piwem imbirowym. Mieszamy za pomocą łyżeczki i dekorujemy cząstką, plasterkiem bądź suszoną limonką. Każdy domowy amator koktajli poradzi sobie z El Diablo.

Przez najbliższe dwa tygodnie u Kogutów El Diablo, w specjalnej cenie. Ponadto na koniec pragniemy podzielić się z Wami przepisem na likier z porzeczki. Ów przepis zaczerpnięty został z książki Jana Cieślaka – ?Domowy Wyrób Win?. Niesamowita publikacja, której pierwodruk ukazał się w 1983 roku. Pozycja, to zdobycz ze spaceru nad Wotławą, w Gdańsku. Antykwariat, który tam się znajduję okazał się być owocny pod względem kulinarnych, starych książek.

Likier Porzeczkowy (CASSIS)
Mówiąc o likierze porzeczkowym, ma się na myśli likier z czarnych porzeczek, ulubiony i bardzo popularny we Francji likier Cassis( w języku francuskim słowo oznacza owoc czarnej porzeczki), który i w Polsce ma licznych zwolenników ceniących wysoko właściwości zapachowe i smakowe tego owocu. Wódki z białych i czerwonych porzeczek są rzadko sporządzane, gdyż mają nikły aromat i mało charakterystyczny, pusty smak. Likier Cassis (albo słodka lub półsłodka wódka) – wyrabiany z nalewu na świeże, dojrzałe owoce czarnej porzeczki – po kilku miesiącach dojrzewania zaliczany jest przez znawców do wybornych trunków. Ma on piękną rubinową barwę, intensywny, swoisty aromat i zharmonizowany owocowy smak.

Likier z czarnych porzeczek o mocy 30 %

Skład zastawu na 2,5 l likieru:

Nalew na czarne porzeczki ( z jednego kilograma owoców) – 1, 25 litra
Syrop cukrowy z 1 kg cukru 1 litr
Spirytus 95%
Nalew waniliowy wg przepisu ( w książce ciężko jest znaleźć przepis na ten nalew. Nie jest to do końca jasne. W ramach substytutu można użyć dobrej esencji waniliowej.

1 kg czarnych porzeczek oczyścić z szypułek, umyć na sicie zimną wodą, rozgnieść i wsypać do słoja, po czym zalać 1,25 l spirytusu 70 %. Słój dobrze zakorkować i macerować owoce spirytusem 4 – 6 tygodni mieszając 2 – 3 razy w tygodniu. Po tym czasie klarowny nalew (ok.1 ,25 l) zlać znad owoców do małego gąsiorka. Do otrzymanego w ten sposób nalewu dodać 1 l normalnego syropu uzyskanego z 1 kg cukru, całość wymieszać, a następnie dodać 10 ml nalewu waniliowego (bądź jeden gram ziaren wanilii) oraz 0,25 litra spirytusu 95%. Zestaw likieru (w ilości ok.2,5 l) powinien dojrzewać przed spożyciem 3 – 6 miesięcy.

Do zobaczenia przy barze!